حسین پناهی، شاعر، نویسنده، بازیگر و کارگردان ایرانی در ۶ شهریور ۱۳۳۵ در استان چهارمحال و بختیاری متولد شد. او پس از به پایان رساندن دوران تحصیل خود در بهبهان، به خواست پدرش به مدرسه آیتالله گلپایگانی رفت و پس از اتمام دروس برای ارشاد مردم و هدایت آنها درمورد مسائل دینی، به محل زندگی خود بازگشت.
مدتی از دوران روحانیت او میگذشت که مسئلهای مسیر زندگی او را تغییر داد، زنی برای یافتن پاسخ سؤالش نزد حسین پناهی رفت و به او گفت: “فضله موشی در ظرف روغن محلی افتاده که چندین ماه برای آن سختی کشیدهام، آیا روغن نجس میشود؟” حسین پناهی بر خلاف اینکه میدانست روغن نجس است، اما از طرفی این روغن خرج ۳ یا ۴ ماه خانواده این زن روستایی را تأمین کند، به او گفت: “نه، فضله و مقداری از روغن اطراف آن را بردار و برای لولای در استفاده کن و از بقیه مصرف خوراکی کن.” حسین پناهی پس از این اتفاق دیگر در کسوت روحانیت تاب نیاورد و این اقدام او باعث طرد شدن وی از سوی خانوادهاش شد.
فعالیت هنری:
پناهی پس از این ماجرا به تهران آمد و برای گذراندن دوره بازیگری و نمایشنامهنویسی در مدرسه هنری آناهیتا، ۴ سال درس خواند. وی در سال ۱۳۶۱ ازدواج کرد و دارای ۳ فرزند به نامهای لیلا، آنا و سینا شد. حسین پناهی همسری بسیار فداکار داشت که به خوبی اخلاق خاص او را تحمل میکرد، اما از یک جایی به بعد پناهی احساس کرد که باید تنها باشد و با اینکه خانوادهاش را بسیار دوست میداشت، به ناچار آنها را به زادگاهش فرستاد و خودش در تهران تنها ماند.
وی نخستین حضور خود را در عرصه بازیگری در مجموعه تلویزیونی “محله بهداشت” آغاز کرد و پس از آن چند نمایش تلویزیونی با استفاده از نمایشنامههای خود ساخت. او در نمایش “دو مرغابی در مه” علاوه بر نویسندگی و کارگردانی به ایفای نقش نیز پرداخت که بسیار خوش درخشید و همین موضوع باعث شهرت او شد. در سایه همین نمایش، سایر نمایشنامههایش مورد توجه قرار گرفت.
افتخارات:
او در مدت فعالیت هنری خود، در فیلمهای درخشانی همچون در مسیر تندباد، سایه خیال و مهاجران به ایفای نقش پرداخت و افتخاراتی نظیر نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد و نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را کسب کرد. حسین پناهی در دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ جزو پرکارترین و خلاقترین نویسندگان و کارگردانان تلویزیون بود.
حسین پناهی به دلیل فیزیک شکننده، نحوه خاص سخن گفتن، سادگی و خلوصی که در رفتارش هویدا بود و طنز تلخش بازیگر نقشهای خاص بود اما او بیشتر شاعر بود و این شاعرانگی در ذره ذره جانش نفوذ کرده بود.
او در زمینه شعر و نویسندگی نیز بسیار خوش ذوق بود و نخستین مجموعه شعر ش در سال ۷۶ به نام “من و نازی” منتشر شد که تاکنون به ۶ زبان زنده دنیا ترجمه شده است. از دیگر آثار او میتوان به “سالهاست که مردهام”، “نامههایی به آنا” و “سلام، خداحافظ” اشاره کرد.
این هنرمند موفق در ۱۴ مرداد ۱۳۸۳ در سن ۴۹ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت.
برای آشنایی با آثار حسین پناهی کلیلک کنیدCopyRight Original Article منبع اصلی و رعایت قانون کپی رایت